AANRANDING.

Toen de fanfare St. Martinus van Urmond verleden Zondagavond tegen half negen van Obbicht huiswaarts keerde werd ze plotseling in het gehucht Berg a/d Maas overvallen door een groep lieden, welke zich achter heggen en struikgewas verscholen had. Steenen en stukken brikken werden op de leden der fanfare geslingerd. Dezen, door de duisternis niet wetende waar hun belagers stelling hadden genomen, zochten het lijf te bergen en namen de vlucht . Edoch, dit was slechts een voorspel van wat de fanfare op haar verderen tocht te wachten stond. Op nog vier plaatsen werd de aanval, telkens met grootere felheid herhaald, en telkens waren de aanvallers verscholen op gesteld. Waagden de leden der fanfare het op een boerenerf veiligheid te zoeken, dan werden ze onder bedreigingen weggedreven. Bij den laatsten aanval had de woestheid haar toppunt bereikt; een hagelbui van allerhande projectielen, vergezeld van revolverschoten, kletterde neer op 't gezelschap. De vaandeldrager werd tegen den grond geslingerd, het vaandel van den stok gerukt en over den grond gesleurd en beschadigd, de groote trom vernield, instrumenten gedeukt, en slechts drie leden van het gezelschap mochten ongekwetst uit den overval te voorschijn komen. Zoo groot was het aantal belagers, dat slechts weinig bewoners van het gehucht vreemd kunnen zijn geweest aan dit lakenswaardig bedrijf. Twee Bergenaren, M. Houben en M Worms, slaagden er tenslotte in, het verslagen gezelschap in bescherming te nemen en naar Urmond te begeleiden.

Dit is reeds de tweede maal, dat de fanfare St. Martinus in 't gehucht Berg a/d Maas onverhoeds aangevallen is. Den eersten keer werd eveneens een persoon gekwetst, de groote trom vernield en een rijtuig beschadigd. Heeft men toen alles blauw-blauw gelaten, dezen keer zal het zoo niet gaan. De politie heeft de zaak in onderzoek en reeds een aantal verdachten tot bekentenis gebracht. Het slot van dit treurspelletje zal zich wel voor de rechtbank afspelen.